Καλώς ήρθατε...ας συστηθούμε...Γιάννη με φωνάζουν (κάτι θα ξέρουν παραπάνω) και εγώ το συνήθισα πλέον...γράφω για να κάνω λίγο πιο όμορφες τις στιγμές, (ή να τις διακωμωδήσω ανάλογα) και για να αφήσω ένα μικρό ίχνος (εξ ου και ο ...Λύχνος) στο πέρασμα του χρόνου. Συνήθως τα ίχνη σβήνουν βέβαια αλλά αξίζει τουλάχιστον η προσπάθεια... Δεν είμαι ποιητής -είμαι στιχάκι- αλλά να, κάποιες φορές μια λέξη, μια φράση, ένας ρυθμός πολεμάει να βγει από μέσα και να αποτυπωθεί σε ένα χαρτί, κι άλλοτε πάλι κάποια λόγια που δεν ειπώθηκαν βρίσκουν τον τρόπο τους να αποδράσουν κάπως έτσι από τη φυλακή του νου και βγαίνουν στο φως, κι ακολουθούν δικά τους μονοπάτια, δικές τους διαδρομές, σαν μικρά παιδιά που ξέφυγαν από του χρόνου το κυνήγι...